SAMOS, RESERVA ESPIRITUAL DO CAMIÑO

Da prensa de hoxe recollo esta noticia relacIonada co mosteiro de Samos e o albergue de peregrinos.
O albergue do mosteiro é o único de Galicia que non cobra por pasar a noite. Non ofrece comodidades, pero mantén o espírito das primeiras peregrinacións.
O peregrino que chega ao albergue do mosteiro de Samos sabe que non vai atopar demasiadas comodidades mundanas, pero ao mesmo tempo é consciente de que vai pernoctar posiblemente no único sitio que mantén intactos a esencia e o espírito do camiño. «Todos nos din que este lugar é distinto e nós sabemos que é así cando vemos a moita xente que chora e se abraza cando se atopan aquí para pasar a noite logo de días sen verse», di Mar Vázquez, a man dereita do Pai Domingo quen se encarga de mostrar tanto a capela do ciprés como de recibir aos peregrinos ou ofrecer todo tipo de información turística.
Nun momento no que case seguro que se vai a aumentar o prezo en albérguelos públicos de 3 a 6 euros, Samos continuará sendo o único albergue que non cobra nada e só acepta a vontade. «Nós dámoslles o que temos e eles correspóndennos co que poden. O normal é que sexan xenerosos», manifesta Mar Vázquez.
Nun lugar que invita ao recollemento a diferenza entre peregrinos e turigrinos faise máis evidente. «Nótase perfectamente os que viven o camiño e os que o fan só por turismo. Os primeiros non esixen nada e agradécenche calquera mínimo detalle e os outros esixen de todo», explicou Vázquez.
O labor dos responsables do albergue é moitas veces máis psicolóxico que material. «En moitas ocasións chegan aquí rebentados e desmorónanse, polo que temos que facer case de confesores e escoitar os seus problemas. Algúns cóntannos detalles moi íntimos das súas vidas», di Mar Vázquez.
No que compete a afluencia de peregrinos este ano, Mar Vázquez explicou que o albergue samonense oferta 64 prazas e que durante os meses de verán tiveron que buscarlle un acomodo a máis do dobre do aforamento. Destacou que o 2009 foi moi bo e que no próximo ano Xacobeo están xa preparándose para o que será unha gran invasión.

X. R. Penoucos