VAL DE LÓUZARA

Atravesando Aira Padrón
a calquera hora
vense fanegas e fanegas de xesteiras
e uceiros e carrascos
esparexidas ó longo das serras avesías
e vese tamén a Lóuzara Xabreira
-¡aló
embaixo!-
afondada nun sartego verde
verde
verde
¡triste color da Esperanza
a enfeitar a tomba dunha patria
en desamparo!
“¡Arreda, follaxe verde,
deixa clarexar o sol.
Estamos soios no monte,
Non vemos xente nin dios!”
FIZ VERGARA VILARIÑO (Orfo de ti en terra adentro)