A sala de xogos era a antesala do colexio. De alí accedíase ás aulas, ao dormitorio e aos baños. Era un espazo amplo, aberto á luz do suroeste que franqueaba as enormes cristaleiras que miran á estatua de Feijoo no claustro grande e ao Carballal, muralla natural que couta e limita no espazo os horizontes.
Unha mesa de pimpón, un billar e un futbolín eran suficientes para desatar a algarabía mesurada dos escolantes. As fotos corresponden ao ano académico 1966-67.
No hay comentarios:
Publicar un comentario